انسان ها 86 هزار سال قبل در این غار زندگی می کردند - لحظه عکاسی

به گزارش لحظه عکاسی، در کاوش های صورت گرفته در غار اینکایا در چناق قلعه واقع در شمال غربی ترکیه، علاوه بر آثار 86 هزارساله زندگی انسان در لایه های غار، ابزار های زیادی از جنس سنگ چخماق برای مصارف مختلف نیز یافت شد.

غار اینکایا واقع در مرز های روستای بهادیرلی در منطقه چان، طی کاوش هایی کشف شد که در سال 2016 به سرپرستی اسماعیل اوزر، مدرس دانشگاه آنکارا انجام شدند.

کاوش های درون غار که می تواند روشنگر مهاجرت های دوره پارینه سنگی میان آناتولی و بالکان باشد، به وسیله یک تیم بین المللی بین سال های 2017 تا 2020 به ریاست اداره موزه تروی انجام شد.

حفاری های غار اینکایا هنوز ادامه دارد. کاوش های سال جاری که به وسیله تیمی 20 نفره انجام شد، نشان داد انسان های دوره پارینه سنگی میانی به علت در دسترس بودن مواد خام سنگ چخماق و منابع آب، برای مدت های طولانی در این منطقه اقامت داشته اند.

پروفسور اسماعیل اوزر، مدیر کاوش ها می گوید: شواهد مربوط به دوران پارینه سنگی در چناق قلعه قبلاً محدود بود. با تحقیقات ما تعیین شد چناق قلعه در واقع یکی از استان های بسیار غنی ترکیه از نظر دوره پارینه سنگی است.

اوزر گفت به رغم مطالعات متعدد حفاری در کشور، بیشتر آن ها در منطقه ها باز انجام می شوند و در حال حاضر در ترکیه، حفاری های غار بسیار کمی در حال اجرا است که بیشتر آن ها در منطقه ها جنوبی متمرکز شده اند و تنها حفاری اینکایا در آناتولی غربی ادامه دارد.

اوزر می گوید: تحقیقات و کاوش های ما در این حوزه، ما را به دوره پارینه سنگی میانه برد که تقریباً به 250 تا 50 هزار سال پیش باز می شود. یافته های ما نشان داد مردم در این دوره اینجا سکونت داشتند.

اوزر تاکید نمود یافته های موجود در دامنه های شرقی غار اطلاعات دقیق تری از نظر قدمت در اختیار محققان قرار داده و آن ها را به 86000 سال پیش بازمی گرداند.

اوزر با اشاره به اینکه بقایای بدست آمده حین کاوش های حال حاضر محدود به آثار سنگ چخماق می شوند می گوید آن ها هنوز بقایای ارگانیک مانند اسکلت انسان های غارنشین آن دوره، استخوان های حیوانات یا بقایای گیاهی را پیدا ننموده اند.

اوزر با بیان اینکه غار اینکایا اساساً از یک سازند سنگ چخماقی تشکیل شده خاطرنشان می نماید که علت اصلی انتخاب این مکان به وسیله مردم آن موقع این بوده که حین ساخت ابزار برای احتیاج های روزانه خود، می توانستند مواد خام مورد احتیاجشان را نیز از خود غار تهیه نمایند.

اوزر شرح می دهد: از ابزار دندانه داری که در حفاری ها پیدا کردیم احتمالاً برای هدفی مشابه اره امروزی استفاده میشده است. در خصوص ابزار های دسته دار، ممکن است آن ها را پس از نازک شدن قسمت دسته، در شاخه درخت یا با استفاده از رزین در استخوان یا شاخ فرو نموده باشند. روی لبه ها کار می شده تا عملکردی داشته باشند. از این ابزار احتمالاً برای کندن خاک یا تراشیدن پوست حیوانات استفاده می کردند. ما در سال های آینده به وسیله تجزیه و تحلیل میکروسکوپی سنگ ها اهداف خاص آن ها را تعیین خواهیم کرد.

اوزر می گوید کاوش های غار اینکایا در داخل غار و محوطه باز اطراف آن ادامه دارد.

منبع:فرادید