بهشتی به نام ایران - لحظه عکاسی

به گزارش لحظه عکاسی، در باغ های ایرانی هتل عباسی اصفهان، زیر سایه درختان سر به فلک کشیده و در حال گوش دادن به صدای آب فواره های آبی حوض ها، پیشخدمت ها با لباس های متحدالشکل سنتی در سینی های نقره ای با چای زعفرانی از مهمانانی که روی تخت های مزین به فرش ایرانی نشسته اند، پذیرایی می نمایند.

خانواده ها و زوج های جوان منتظر هستند تا پس از صرف فنجانی چای برای گشت و گذار و خرید به طرف مسجد و بازار که بیرون از دیوارهای این هتل سیصد ساله انتظارشان را می کشد، بفرایند.

در چند سال اخیر، تحریم های گوناگون علیه ایران موجب شده بود که گردشگران کمی این کشور تماشای را برای سفر انتخاب نمایند. اما با توافقات اخیر به نظر می رسد که گردشگری در ایران رونق خواهد یافت .

یک بار فردی در تهران به من گفت: دنیا تصور نادرستی درباره ایران دارد .

گردشگران زن در ایران باید روسری یا شال سر نمایند و موهای خود را بپوشانند. بعلاوه باید مانتو بپوشند. لباسی که دستان آن ها را می پوشاند و بلندی آن تا زانو می رسد .

سفر من به ایران از تهران شروع شد و در تهران نیز انتها یافت. در این سفر دو هفته ای من از زیباترین شهرهای ایران یعنی شیراز و اصفهان و شهر باستانی پرسپولیس تماشا کردم .

قدمت پرسپولیس به قرن ششم پیش از میلاد باز می گردد. من در میان ستون های فروریخته و بقایای این شهر باستانی پرسه زدم. روی پلکان ها، تصاویری از کاروان هایی که از سراسر قاره برای پیشکش هدایا به پادشاه آمده اند حکاکی شده است. احتمالاً داریوش کبیر این مجموعه را ساخته است. مقبره او در نزدیکی این شهر واقع شده است .

یکی از مشهورترین شاعران ایران زمین حافظ است که در قرن چهاردهم میلادی زندگی می نموده است. یکی از تماشای های شهر زیبای شیراز، محل تولد حافظ، مقبره او مشهور به حافظیه است.

در اطراف شیراز، چند ساعتی را به گشت و گذار در رشته کوه دنا پرداختیم. در کنار رودی خروشان نشستیم تا لقمه ای نان سنگک و پنیر بخوریم. اما تنها نبودیم. گروهی از چادرنشینان مشغول جمع کردن اسباب و اثاثیه و چادرهای خود بودند تا به نواحی قشلاقی سفر خود را شروع نمایند. حضور ناگهانی ما باعث شد که آن ها کار خود را رها نمایند و برای خوشامدگویی به ما و پذیرایی به سمت ما بیایند. آن ها به وضوح خجالت زده به نظر می رسیدند. چراکه به علت جمع کردن وسایل سفرشان، نمی توانستند به خوبی از ما پذیرایی نمایند.

در اصفهان و در چای خانه های سنتی مزین به فرش های ایرانی از خوردن چای لذت بردیم. در میدان زیبای نقش دنیا مناره های فیروزه ای مسجد امام زیر آسمان ابری و بارانی خودنمایی می کرد. پس از تمام شدن باران و صاف شدن آسمان، خانواده ها جایی را برای نشستن انتخاب می نمایند یا در اطراف دومین میدان بزرگ دنیا بعد از Tiananmen در پکن، از درشکه سواری لذت می برند. خریداران که بیشتر آن ها را زنان تشکیل می دهند در پوشش های متفاوت از جمله پوششی سرتاسری و سیاه رنگ به نام چادر در بازار بالا و پایین می فرایند و با کیفی پر از ادویه جات، ظروف نقره و پارچه های ابریشمی از بازار بیرون می آیند.

پس از قطع شدن باران، طاقی از رنگین کمان روی میدان زیبای نقش دنیا، نقش می بندد. دست های رنگارنگش گنبد زیبای مسجد شیخ لطف الله را نوازش می نماید.

این ها گوشه ای از توصیفات گردشگران خارجی است که ایران را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می نمایند. شاید بسیاری از آن ها با دید مثبتی به ایران سفر ننمایند اما با کوله باری از تجربیات لذت بخش و به یادماندنی به کشور خود بر می شوند. چه بسا تجارب بی نظیر خود را با هموطنانشان به اشتراک می گذارند و آن ها را برای سفر به این قطعه از کره خاکی دعوت می نمایند و اشتیاق آن ها را برای بازدید از آثار تاریخی، جاذبه های طبیعی و صنایع دستی ایران بر می انگیزند.