شرایط قراردادهای مناسب در روابط میان کشورها - لحظه عکاسی

به گزارش لحظه عکاسی، برای برطرف موانع فراوری داخلی، فراهم کردن فضای مناسب کسب و کار و اصلاحات درونی، باید با تمام کشورهای جهان تعامل سازنده داشته باشیم. اگر با کشورها رابطه مناسب سیاسی و مالی داشته باشیم، گزینه های مختلفی برای توافقات سازنده پیش روی ما خواهد بود و می توانیم بهترین گزینه را انتخاب کنیم. شرایط باید برای انعقاد قراردادهای همکاری مهیا باشد. انتظار داریم روابط مالی با کشورها اثرات بلندمدت در کشور داشته باشد اما این اثرات زمانی پدیدار می گردد که در شرایط اضطرار تصمیم نگیریم. یعنی روابط مالی ما نباید تحت شرایط اضطرار و ناچاری باشد. برای انعقاد هر قراردادی احتیاج به پروژه های تحقیقاتی داریم، هزینه و مزایا باید آنالیز گردد، بخش های دانشگاهی باید در خصوص این نوع قراردادها تحقیق نمایند و بعد از اینکه مزایا معین شد، همچنین سازگاری فرهنگی، اجتماعی و مالی کشورها باید به هم نزدیک باشد تا بتوانند تعامل سازنده تری داشته باشند.

در قراردادها قطعاً نباید ابهامی باشد. باید از کشورهایی که تعاملات پیروز داشته اند، الگو بگیریم. ثبات سیاسی، ثبات فرهنگی و ثبات مالی در تعاملات سازنده اهمیت دارد.

پیشنهاد این است که کوشش کنیم سرمایه گذاری خارجی بیشتر بر اساس پروژه باشد. سرمایه گذاری خارجی به صورت رقابتی اگر جذب گردد، اثربخشی آن چند برابر می گردد. همچنین در قراردادها نباید کشوری از حق انحصار برخوردار باشد. دو کشور باید در کسب منافع شرایط یکسانی داشته باشند.

همزمان با امکاناتی که مثلاً چین برای ما فراهم می نماید، می توانیم از منافع کشورهای دیگر مانند کشورهای اروپایی هم برخوردار شویم. پس در تعاملات نباید محدودیتی در روابط برای کشوری ایجاد گردد. توازن در روابط اصل است. قرارداد فی مابین حتی باید منجر به ایجاد رقابت میان کشورهای دیگر برای ورود سرمایه به ایران باشد. برای پیشرفت کشور باید بتوانیم از امکانات تمام کشورهای دیگر بهره ببریم. توافق دوجانبه باید قدرت چانه زنی ما را بیشتر کند.

جوابگو بودن کشورها اساس توسعه است. باید بر اساس احتیاج و اولویت های توسعه و پیشرفت سرمایه گذاری خارجی را جذب کنیم و جذب سرمایه مورد به مورد معین باشد. در جهان در حال تغییر، سیاست گذاری ها و نظارت ها باید تحت اختیار کشور باشد. حضور خارجی ها در پروژه ها فقط باید به عنوان پیمانکار باشد تا قدرت نفوذ ما برقرار باشد. اگر پیشرفت کار متناسب با قرارداد نبود، باید شرایط جابه جایی پیمانکار را داشته باشیم. قرارداد بلندمدت نباید محدودیتی بر ما تحمیل کند. حاکمیت ملی باید مسلط بر روابط با کشورها باشد.

مالکیت ملی بر سرزمین باید در هر رابطه و قراردادی بدون هیچ قید و شرطی برقرار باشد. ما با جهان سر جنگ نداریم. برای رفاه مردم باید از امکانات بین المللی بر حسب احتیاج و شرایط استفاده کنیم. قرارداد دوطرفه نباید به معنی تقابل با کشورهای دیگر باشد. هر قراردادی فقط باید در جهت منافع ملی و کسب مالکیت ملی باشد.