استان لوبپوری در یک نگاه - لحظه عکاسی

به گزارش لحظه عکاسی، استان لوبپوری در نواحی مرکزی کشور تایلند واقع شده است. قصر لوبپوری پادشاه نارای، زمین های آفتابگردان پاتانا نیکوم و سد پا ساک جولاسیت برخی از دیدنی های استان لوبپوری هستند.

استان لوبپوری (Lopburi Province) یکی از استان های تایلند، واقع در قاره آسیا است. این استان که در نواحی مرکزی کشور قرار گرفته است، با استان های پتچابون، ناخون راتچاسیما، سارابوری، چایاپوم، سینگ بوری، ناخون ساوان، آیوتایا و انگ تانگ همسایه است. مرکز استان، شهر لوبپوری نام دارد.

جمعیت استان حدود 750 هزار نفر و مساحت آن بیش از 6 هزار کیلومتر مربع است. دین بیشتر ساکنان استان را بودیسم تشکیل می دهد و بعد از آن اسلام، مسیحیت و هندویسم با درصد کمی قرار گرفته اند. زبان رسمی مردم استان، تایلندی است.

قدمت این استان که در بخش اعظم تاریخ حیات خود، با نام لاوو شناخته می شد، به احتمال زیاد به دوران ماقبل تاریخ بازمی شود. در دوران پادشاهی خمر، تعدادی از تاثیرگذارترین معابد در این منطقه ساخته شدند. با فرستادن سفیر به چین، بین سال های 1115 تا 1155، به نظر می رسد که لابپوری در برهه ای از تاریخ مستقل و آزاد بوده است. این منطقه اندکی بعد از فرستادن سفیر به چین برای بار دوم در سال 1289، مغلوب پادشاهی سوخوتای و سپس آیوتایا از تایلند شد. در سال 1665 و در دوره سلطنت آیوتایاها، شاه نارای دستور ساخت قصری جدید را در کناره رود لوبپوری داد و لوبپوری را به عنوان دومین پایتخت خود اعلام کرد. بعد از مرگ شاه نارای، لوبپوری رو به ویرانی و سقوط گذاشت. در سال 1865، شاه مونگکوت از خاندان چاکری، قصر را مورد باسازی قرار داد. خاتمه لوبپوری در سال 1938، اهمیت سابق خود را به دست آورد.

استان لوبپوری در کنار دیگر استانهای کشور، تحت حکومت یکپارچه و مرکزی تایلند قرار گرفته است. نوع حکومت، پادشاهی مشروطه به شمار می رود. حکومت تایلند از 17 شورا و سه قوه مستقل مقننه، مجریه و قضایی تشکیل شده است و در راس حکومت کشور، سران ارتش جای گرفته اند.

آب و هوای استان لوبپوری استوایی است. میزان بارندگی در زمستان ها، نسبت به تابستان به شدت کاهش می یابد. متوسط دمای هوا در طول سال حدود 28 درجه سانتی گراد و میانگین بارش سالانه حدود 1286 میلی متر برآورد شده است.

محصولات گل آفتابگردان، مجسمه های برنجی بودا، سنگ قیمتی خائو پرا نام (Khao Phra Ngam Diamond)، پارچه های تایلندی، ژله نارگیل، مجسمه های سنگی و صنایع دستی پوست ذرت از سوغاتی های استان لوبپوری محسوب می شوند. از نکات جالب پیرامون لوبپوری، تعداد زیاد میمون هایی است که در شهر و به خصوص در محوطه های باستانی و تاریخی آزادانه برای خود پرسه می زنند.

نزدیک ترین فرودگاه بین المللی به استان لوبپوری، فرودگاه بین المللی دن موئنگ است که در فاصله 120 کیلومتری از مرکز استان، شهر لوبپوری قرار گرفته است. در این فرودگا ه پروازهایی از/ به کوالالامپور، جوهور بهرو، سورات تانی، هوشی مین، بمبئی، توکیو و تعدادی دیگر از مقاصد داخلی و خارجی برقرار است. همچنین با مراجعه به ایستگاه قطار لوبپوری در مرکز شهر، می توان به شهرهای بانکوک، چیانگ مای، فیستانولوک، ناخون ساوان و آیوتایا دسترسی داشت. برای جابجایی های درون شهری نیز سانگ تائو و تاکسی های موتوری گزینه های خوبی هستند.

از مهم ترین دیدنی های استان لوبپوری می توان به محوطه تاریخی پرا پرانگ سام یوت (Phra Prang Sam Yot)، قصر لوبپوری پادشاه نارای (King Narais Lopburi Palace) ومعبد پرا سی راتانا ماهاتهات (Wat Phrasi Rattana Mahathat) اشاره کرد.

دیگر دیدنی های استان لوبپوری شامل زیارتگاه سان پرا کان (San Phra Kan)، مزرعه آفتابگردان پاتانا نیکوم (Sunflower Field Phatthana Nikhom) و سد پا ساک جولاسیت (Pa Sak Jolasid Dam) می شود.