رویکرد تازه علمی به اضافه وزن؛ حالا دیگر دو نوع چاقی داریم! - لحظه عکاسی

به گزارش لحظه عکاسی، یک مطالعه تازه در مورد اضافه وزن، چاقی را به دو زیرگروه مجزا تقسیم نموده که هر کدام اثرات خاص خود را بر عملکرد بدن ما دارند. این یافته نه تنها می تواند رویکرد دقیق تری را برای تشخیص بیماری های مرتبط با وزن نشان دهد، بلکه می تواند به راه های شخصی تر برای درمان آن ها منجر گردد.

به گزارش لحظه عکاسی به نقل از rahnamato، در حال حاضر، چاقی با استفاده از میزان گیری های شاخص توده بدنی (BMI) تشخیص داده می گردد، اما تیم تحقیقاتی نو می گوید که این رویکرد بسیار ساده است و با نادیده گرفتن تغییرات بیولوژیکی فردی، می تواند گمراه کننده نیز باشد.

یکی از انواع چاقی که به تازگی شناسایی شده است با توده چربی بیشتر و دیگری با توده چربی و توده عضلانی بدون چربی معین می گردد. در کمال تعجب، محققان دریافتند که نوع دوم با افزایش التهاب مرتبط است که این نیز باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و سایر بیماری ها مرتبط می گردد.

اندرو پاسپیسلیک، محقق اپی ژنتیک و بیماری متابولیک در موسسه ون آندل میشیگان، می گوید: با استفاده از یک رویکرد صرفاً مبتنی بر داده، ما برای اولین بار می بینیم که حداقل دو نوع فرعی متابولیک متفاوت از چاقی وجود دارد که هر کدام دارای ویژگی های فیزیولوژیکی و مولکولی خاص خود هستند که بر سلامتی تأثیر می گذارند. این یافته ها می تواند به پزشکان یاری کند که مراقبت های دقیق تری برای بیماران خود در نظر گیرند.

دانشمندان برای این مطالعه خود از داده های 153 جفت دوقلو جمع آوری شده به وسیله پروژه تحقیقاتی TwinsUK بهره برداری کردند و چهار زیرگروه متابولیک را که بر حجم بدن تأثیر می گذارند، ارائه کردند. این نتایج سپس در مدل های موش در آزمایشگاه نیز آنالیز شد.

این کنترل ها نشان می دهد که چیز دیگری فراتر از رژیم غذایی، محیط اطراف و وراثت در این مسئله دخیل است. یک شرح محتمل می تواند مربوط به نشانگر های اپی ژنتیکی باشد. این ها اصلاحات غیر کدکننده ای هستند که در مولکول های DNA انجام می گردد. اپی ژنتیک در واقع همان عاملی است باعث می گردد دوقلو هایی با کد DNA یکسان، همواره یکسان نباشند.

پاسپیسلیک می گوید: در این مطالعه ما شاهد دو نوع فرعی متمایز از چاقی بودیم که یکی از آن ها از نظر اپی ژنتیکی قابل تحریک بود. به نظر می رسد که نوع دوم چاقی - که با التهاب مرتبط است - به طور تصادفی ایجاد می گردد. این بدان معناست که این یافته ها بعلاوه می تواند در مطالعه آنچه که به عنوان تغییرات فنوتیپی غیرقابل شرح (UPV) شناخته می گردد، مفید باشد.

وی می افزاید: اگر بتوان دو (یا چند) نوع چاقی را در مطالعات اعتبارسنجی انسانی آینده تأیید کرد، پس نتیجه این می گردد که درمان های مختلف چاقی - برای مثال تغییر در رژیم غذایی، یا جراحی های کاهش وزن - ممکن است بسته به نوع چاقی تأثیرات متفاوتی داشته باشند. این موضوع یک حوزه کاملاً نو از تحقیقات در زمینه چاقی را باز می نماید.

نزدیک به دو میلیارد نفر در سراسر دنیا دارای اضافه وزن هستند و بیش از 600 میلیون نفر مبتلا به چاقی هستند، اما تا به امروز هیچ چارچوبی برای طبقه بندی این افراد بر اساس علل دقیق تر بیماری شان طراحی نشده است. این تحقیق دانشمندان دانشگاه میشیگان می تواند انقلابی در عرصه مبارزه با اضافه وزن و چاقی ایجاد کند. نتایج این تحقیق در نشریه Nature Metabolism به چاپ رسیده است.